Λάμπρεχτ Γκέρχαρντ (1897-1974)

Ο Γκέρχαρντ Γκόττραουτ Όττο Λάμπρεχτ (Gerhard Gotttraut Otto Lamprecht, 6 Οκτωβρίου 1897 στο Βερολίνο[1] - † 4 Μαΐου 1974 στο Βερολίνο) ήταν Γερμανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, δραματουργός και ιστορικός κινηματογράφου.

Ο Gerhard Lamprecht, γιος του εφημέριου των φυλακών Hans Lamprecht (1856-1930) και της Eugenie Bärensprung (1869-1933), ενδιαφερόταν ήδη για τον κινηματογράφο ως παιδί. Σε ηλικία δώδεκα ετών, εργαζόταν ήδη σε κινηματογραφικές προβολές και το 1914 πούλησε το πρώτο του χειρόγραφο στην κινηματογραφική εταιρεία του Βερολίνου Eiko-Film GmbH. Από το 1916 πήρε επίσης μαθήματα υποκριτικής με τον Paul Bildt, έναν από τους πρωτοπόρους του γερμανικού κινηματογράφου, και εφάρμοσε τις γνώσεις του στη σκηνή. Σπούδασε θέατρο και ιστορία της τέχνης στο Βερολίνο. Το 1917 επρόκειτο να αναλάβει μια θέση ως συγγραφέας και δραματουργός στην Oskar Messter Film Company, αλλά αυτό ματαιώθηκε από τη στρατολόγησή του στα στρατεύματα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Τραυματισμένος το 1918, έγραφε ήδη σενάρια ξανά στο στρατιωτικό νοσοκομείο. Ο Lupu Pick, με τον οποίο είχε ήδη συνεργαστεί αρκετές φορές, τον διόρισε επικεφαλής δραματουργό της εταιρείας του Rex-Film το 1919.
Το 1920 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία Παραμένει στην οικογένεια. Στην εποχή του βωβού κινηματογράφου της εποχής, ασχολήθηκε επίσης με τις τεχνικές μοντάζ που ανέπτυξε ο Σεργκέι Αϊζενστάιν. Η Λάμπρεχτ σημείωσε επιτυχία με λογοτεχνικές προσαρμογές, όπως μια προσαρμογή του Die Buddenbrooks του Thomas Mann το 1923 και τη διεθνώς επιτυχημένη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Erich Kästner Emil und die Detektive Emil und die Detektive (Ο Εμίλ και οι ντετέκτιβ), βασισμένο στο σενάριο του Μπίλι Γουάιλντερ. Ενδιαφέρθηκε επίσης για τις συνθήκες διαβίωσης των φτωχότερων του πληθυσμού και στα μέσα της δεκαετίας του 1920 δημιούργησε μια εξαιρετική κοινωνική τριλογία που προσέλκυσε τη διεθνή προσοχή (Die Vertrüben 1925, που δημοσιεύθηκε στις ΗΠΑ ως The slums of Berlin, Die Unehelichen 1926 και Menschen miteinander 1926).
Μεταξύ των ταινιών του που γυρίστηκαν μετά το 1933, η Madame Bovary (1937), μετά τον Gustave Flaubert, με πρωταγωνιστές τους Pola Negri και Ferdinand Marian, είναι η πιο αξιοσημείωτη. Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η ταινία του Somewhere in Berlin (1946) ήταν μία από τις πρώτες εκδόσεις της DEFA.
Ο Λάμπρεχτ μετατόπιζε όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον του στην ιστορία του κινηματογράφου. Η βάση για αυτό ήταν μια εκτεταμένη συλλογή που είχε δημιουργήσει από τα σχολικά του χρόνια - ως μαθητής εργάστηκε ως προβολέας στον κινηματογράφο και συγκέντρωσε ό, τι είχε να κάνει με τον κινηματογράφο. Η συλλογή αναλήφθηκε από τη Γερουσία του Βερολίνου το 1962 και αποτέλεσε τη βάση της Deutsche Kinemathek, την οποία διηύθυνε η Λάμπρεχτ μέχρι το 1966. Το 1967 του απονεμήθηκε το Filmband in Gold για πολλά χρόνια εξαιρετικής δουλειάς στον γερμανικό κινηματογράφο. Μέχρι το 1970, σε συνεργασία με το Kinemathek, δημοσίευσε μια οκτάτομη εγκυκλοπαίδεια και ένα πλήρες ευρετήριο γερμανικών βωβών ταινιών από τα έτη 1903 έως 1931.
Η Λάμπρεχτ ήταν παντρεμένη με την Έλσμπεθ Ντόναθ (1899-1982) από το 1923[2]. Ο κοινός τάφος βρίσκεται στο δασικό νεκροταφείο στο Βερολίνο-Zehlendorf.
Το 2013, με την ευκαιρία της 50ης επετείου της Deutsche Kinemathek, αρκετές από τις ταινίες του αποκαταστάθηκαν και κυκλοφόρησαν σε DVD. Επιπλέον, εκδόθηκαν τρεις τόμοι για διάφορες πτυχές της ζωής της Λάμπρεχτ ως σκηνοθέτη και συλλέκτη.

Τιμητικές διακρίσεις1956: 

Σταυρός Αξίας σε Κορδέλα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

2012: Αστέρι στη Λεωφόρο των Αστεριών στο Βερολίνο

Πηγή: Gerhard Lamprecht - Βικιπαίδεια (wikipedia.org) 

Φιλμογραφία

Σκηνοθεσία

Σεναριογράφος-Συγγραφέας

Ηθοποιός

Παραγωγός

Πηγή: Gerhard Lamprecht - Credits (text only) - IMDb