Ο Βασίλ Γκέντοφ (βουλγαρικά: Васил Гендов, 24 Νοεμβρίου 1891 – 3 Σεπτεμβρίου 1970) ήταν Βούλγαρος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Ο Γκεντόφ είχε σκηνοθετήσει, πρωταγωνιστήσει και γράψει το σενάριο της πρώτης βωβής ταινίες του βουλγαρικού κινηματογράφου, το 1915, το Bulgaran is Gallant. Επίσης, το 1933, έκανε την παραγωγή της πρώτης ομιλούσας βουλγαρικής ταινίας, το The Slave's Revolt.
Γεννήθηκε ως Βασίλ Ντιμόφ Χατζιγκεντόφ στο Σλίβεν, και σπούδασε στο θέατρο Tears and Laughter Theatre αλλά και στο Εθνικό Θέατρο Ιβάν Βαζόφ της Σόφιας, μεταξύ το 1905 και το 1907. Το ντεμπούτο του στο θέατρο το έκανε ως Ρόμπερτ Φάιφερ, στο έργο του Όττο Ερνστ The Educators. Κατόπιν σπούδασε σε σχολή θεάτρου στη Βιέννη, και συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο, οι οποία αφορούσαν τη σκηνοθεσία. Αργότερα, ξεκίνησε να περιοδεύει στην Ευρώπη, στο πλευρό της Ρόζα Πόποβα.
Τον Ιανουαρίου του 1915, παρουσιάστηκε το πρώτο βουλγαρικό φιλμ μεγάλου μήκους, στη Σόφια, το Bulgaran is Gallant ("Българан е галант"), το οποίο το είχε γράψει, σκηνοθετήσει ο ίδιος ο Γκέντοφ, παίζοντας κιόλας σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία είχε το ύφος της κωμωδίας, ενώ η ερμηνεία του Γκέντοφ, παραλληλίστηκε με αυτή του Γάλλου ηθοποιού, Μαξ Λιντέρ. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα το 1944, το φιλμ καταστράφηκε σχεδόν τελείως, μετά τον βομβαρδισμό της Σόφιας, ό,τι απέμεινε από το φιλμ ήταν μερικές σκηνές μονάχα. Παρ’ όλα αυτά, μεταξύ το 1915 και το 1937, συμμετέχει σε έντεκα ταινίες, ως σκηνοθέτης, ηθοποιός αλλά και σεναριογράφος, γεγονός που τον καθιστά τον πιο γόνιμο Βούλγαρο σκηνοθέτης εκείνης της περιόδου.
Ο Γκέντοφ ίδρυσε την πρώτη εταιρεία παραγωγής στη Βουλγαρία, τη Yantra Film και το 1933 γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στην πρώτη ομιλούσα ταινία της Βουλγαρίας, το The Slave's Revolt ("Бунтът на робите"). Στην ταινία πρωταγωνιστεί και η σύζυγος του, η Ιβάνα Γκέντοβα, η οποία εμφανίζεται σχεδόν σε όλα τα έργου συζύγου της. Το θέμα της ταινίας είναι η πάλη των Βουλγάρων για ανεξαρτησία από τους Οθωμανούς, με τον Γκέντοφ να εμφανίζεται στον ρόλο του Βασίλ Λέβσκι, έναν εθνικό ήρωα των Βουλγάρων. Ωστόσο, το έργο αμφισβητήθηκε από τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών, υποστηρίζοντας ότι «επιδεικνύει μία φανταστική τυραννία που έζησαν επί 500 χρόνια οι Βούλγαροι στην τουρκοκρατία» και επίσης πως «η απεικόνιση ημών είναι άσχημη και αγενής» «κάτι το οποίο προσβάλλει τα πατριωτικά μας αισθήματα, υποκινώντας παράλληλα ιδέες εναντίον μας». Κατόπιν, το Υπουργείο, απαίτησε, η Βουλγαρική Κυβέρνηση, να εξηγήσει πώς επέτρεψε μία τέτοια ταινία να κυκλοφορήσει. Εντούτοις η Βουλγαρική Κυβέρνηση υπερασπίστηκε την ταινία απορρίπτοντας την οποιαδήποτε αντί-τουρκική διάθεση που της προσέπεσαν οι Τούρκοι, λέγοντας ότι «εφόσον αυτά τα φανταστικά γεγονότα που παρουσιάζει η ταινία αφορούν την Οθωμανική περίοδο, τότε η ταινία δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι βάλλει εναντίον της νέας Τουρκικής Κυβέρνησης αλλά και γενικότερα του τουρκικού έθνους».
Ο Γκέντοφ αργότερα πρωτοστατεί στην προσπάθεια της δημιουργίας της πρώτης Ένωσης Βουλγάρων Ηθοποιών, μεταξύ το 1919 και το 1920, της Ένωσης Βουλγάρων Σκηνοθετών το 1931, αλλά και Βουλγαρικού Μουσείου Κινηματογράφου το 1948. Η Βουλγαρία, ηττημένη, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθότι είχε συμμαχήσει με τον Χίτλερ, αποκτά σοσιαλιστικό καθεστώς και η κινηματογραφική βιομηχανία κρατικοποιείται και ακολουθεί τα σοβιετικά πρότυπα, περί το 1948. Αυτό τον οδήγησε να αποσυρθεί πρόωρα στην ενασχόλησή του με τον κινηματογράφο. Παρόλα αυτά, ανέλαβε τη δημιουργία κινηματογραφικών αρχείων, το οποίο εξελίχθηκε αργότερα στη σημερινό Εθνικό Βουλγαρικό Αρχείο Κινηματογράφου. Ο Γκέντοφ, αφιέρωσε τον εαυτό του στη συλλογή ταινιών που έκαναν συνάδελφοι του, όπως επίσης και αφίσες ταινιών, αλλά διάφορες δημοσιεύσεις που αφορούσαν τη βουλγαρική βιομηχανία κινηματογράφου.
Ο Βασίλ Γκεντόφ, έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στη Σόφια, όπου και πέθανε το 1970. Στις 15 Ιανουαρίου του 2015, κυκλοφόρησε το Bulgaran is Gallant, γιορτάζοντας έτσι τα εκατό χρόνια, με τον Βουλγαρικό Εθνικό Αρχείο Κινηματογράφου να διοργανώνει γιορτή και σχετική έκθεση στα Oden Cinema της Σόφιας. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε, από τον σκηνοθέτη Ίλια Κοστόφ, ένα ντοκιμαντέρ, το Vasil Gendov - Myth and Reality, το οποίο ερευνά την καριέρα του, σε συνδυασμό με την κοινωνική και πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στη Βουλγαρία, στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά και γενικότερα στο σκηνικό που είχε εξελιχθεί σε όλη την Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Το ντοκιμαντέρ κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2015 και παρουσιάστηκε στο 22ο Golden Rhyton Documentary and Animation Film Festival, τον Δεκέμβριο του 2015, στη Φιλιππούπολη.
Πηγή: Βασίλ Γκέντοφ - Βικιπαίδεια (wikipedia.org)
Σκηνοθεσία
|
Σεναριογράφος
|
Ηθοποιός
| ||
Πηγή: Vassil Gendov - IMDb