Μπλέικ Έντουαρντς (1922-2010)

Ο Μπλέικ Έντουαρντς (γεννημένος William Blake Crump, 26 Ιουλίου 1922 - 15 Δεκεμβρίου 2010) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Έντουαρντς ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του 1940 ως ηθοποιός, αλλά σύντομα άρχισε να γράφει κινηματογραφικά και ραδιοφωνικά σενάρια πριν στραφεί στην παραγωγή και τη σκηνοθεσία σε τηλεόραση και κινηματογράφο. Μεταξύ των πιο γνωστών ταινιών του είναι οι εξής: Πρόγευμα στο Τίφανις, Μέρες κρασιού και λουλουδιών, Δέκα, Βίκτωρ Βικτώρια και η εξαιρετικά επιτυχημένη σειρά ταινιών Ροζ Πάνθηρα με πρωταγωνιστή τον Βρετανό ηθοποιό Πίτερ Σέλερς. Συχνά θεωρείται σκηνοθέτης κωμωδιών, έχει όμως σκηνοθετήσει και πολλές δραματικές, μουσικές και αστυνομικές ταινίες. Αργά στην καριέρα του, πέρασε στη συγγραφή, παραγωγή και σκηνοθεσία για το θέατρο.
Το 2004, έλαβε τιμητικό βραβείο Όσκαρ ως αναγνώριση του εξαιρετικού του έργου στη συγγραφής, τη σκηνοθεσία και την παραγωγή ταινιών. 

Τα πρώτα χρόνιαΓεννημένος Γουίλιαμ Μπλέικ Κραμπ, στις 22 Ιουλίου 1922,  στην Τάλσα της Οκλαχόμα, ήταν γιος του Ντόναλντ και της Λίλιαν (Γκρόμετ) Κραμπ (1897-1992).  Ο πατέρας του φέρεται να είχε εγκαταλείψει την οικογένεια πριν αυτός γεννηθεί. Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε, με τον Τζακ Μακ Έντουαρντς,  που έγινε πατριός του. Ο Μακ Έντουαρντς ήταν γιος του Τζ. Γκόρντον Έντουαρντς, σκηνοθέτη βωβών ταινιών και το 1925, μετακόμισε με την οικογένειά του στο Λος Άντζελες και έγινε διευθυντής παραγωγής ταινιών. Σε μια συνέντευξη στο The Village Voice το 1971, ο Μπλέικ Έντουαρντς είπε: «πάντα ένιωθα αποξενωμένος από τον πατέρα μου, τον Τζακ Μα Έντουαρντς».  Αφού αποφοίτησε από το Λύκειο του Μπέβερλι Χιλς, τον χειμώνα του 1941, ο Μπλέικ άρχισε να εργάζεται ως ηθοποιός κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Έντουαρντς περιγράφει εκείνη την περίοδο:

Δούλεψα με τους καλύτερους σκηνοθέτες - Φορντ, Γουάιλερ, Πρέμινγκερ - και έμαθα πολλά από αυτούς. Αλλά δεν ήμουν πολύ συνεργάσιμος ηθοποιός. Ήμουν ένα τρελό, έξυπνο παιδί. Ίσως ακόμη και τότε να έδειχνα ότι ήθελα να σκηνοθετώ και όχι να σκηνοθετούμαι. 

Ο Έντουαρντς υπηρέτησε στην Ακτοφυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όπου υπέστη σοβαρό τραυματισμό στην πλάτη, ο οποίος του άφησε χρόνιους πόνους.

 Το ντεμπούτο του Έντουαρντς ως σκηνοθέτη ήρθε το 1952 με το τηλεοπτικό πρόγραμμα Four Star Playhouse .
Στην τηλεοπτική σεζόν 1954-1955, ο Έντουαρντς συνεργάζεται με τον Ρίτσαρντ Κουάιν για τη δημιουργία της πρώτης τηλεοπτικής σειράς του Μίκι Ρούνεϊ με τίτλο The Mickey Rooney Show: Hey, Mulligan. Τα σενάρια του Έντουαρντς για έναν σκληροτράχηλο ιδιωτικό ντετέκτιβ στη σειρά Richard Diamond, Private Detective έγιναν η απάντηση του NBC στους Σαμ Σπέιντ και Φίλιπ Μάρλοου, αναδεικνύοντας το μοναδικό χιούμορ του Έντουαρντς. Ο Έντουαρντς δημιούργησε, έγραψε και σκηνοθέτησε επίσης την τηλεοπτική σειρά του 1959 Πίτερ Γκαν, στην οποία πρωταγωνίστησε ο Κρεγκ Στίβενς, σε μουσική του Χένρι Μαντσίνι. Την ίδια χρονιά, ο Έντουαρντς έκανε την παραγωγή στη σειρά περιπέτειας του CBS Mr. Lucky με πρωταγωνιστές τους Τζον Βίβιαν και Ρος Μάρτιν. Η σχέση του Μαντσίνι με τον Έντουαρντς συνεχίστηκε στο κινηματογραφικό του έργο, συμβάλλοντας σημαντικά στην κοινή τους επιτυχία.
Οι πιο δημοφιλείς ταινίες του Έντουαρντς ήταν κωμωδίες, ενώ το μελόδραμα Days of Wine and Roses αποτελεί αξιοσημείωτη εξαίρεση. Η πιο δυναμική και επιτυχημένη συνεργασία του ήταν με τον Πίτερ Σέλερς σε έξι από τις ταινίες της σειράς Ο Ροζ Πάνθηρας. Ο Έντουαρντς σκηνοθέτησε αργότερα την κωμική ταινία Δέκα με τους Ντάντλεϊ Μουρ και Μπο Ντέρεκ .
Επιχείρηση κομπινεζόν (1959)Το Επιχείρηση κομπινεζόν ήταν η πρώτη ταινία του Έντουαρντς ως σκηνοθέτη που είχε μεγάλο προϋπολογισμό. Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι Τόνι Κέρτις και Κάρι Γκραντ από την εταιρεία παραγωγής του ίδιου του Γκραντ, Granart Company, έγινε η «μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της δεκαετίας για τη Universal [Studios]» και έκανε τον Έντουαρντς αναγνωρισμένο σκηνοθέτη.

Πρόγευμα στο Τίφανις (1961)

Η ταινία Πρόγευμα στο Τίφανις, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Τρούμαν Καπότε, θεωρείται ότι καθιέρωσε ως «καλτ φιγούρα» για πολλούς κριτικούς. Ο Άντριου Σάρις χαρακτήρισε την ταινία «σκηνοθετική έκπληξη του 1961» και «ερωτικό ακρογωνιαίο λίθο» για τους φοιτητές στις αρχές της δεκαετίας του 1960.

Μέρες κρασιού και λουλουδιών (1962)

Στην ταινία Μέρες κρασιού και λουλουδιών, μια σκοτεινή ψυχολογική ταινία για τις επιπτώσεις του αλκοολισμού σε έναν μέχρι τότε ευτυχισμένο γάμο, πρωταγωνιστούσαν οι Τζαν Λέμον και Λι Ρέμικ. Έχει περιγραφεί ως "ίσως το πιο αμείλικτο έργο ενάντια στο ποτό που έχει παραγάγει το Χόλιγουντ μέχρι τώρα, πιο απαισιόδοξο από το Χαμένο Σαββατοκύριακο του Μπίλι Γουάιλντερ". Η ταινία έδωσε ακόμη μία σημαντική ώθηση στη φήμη του Έντουαρντς ως σημαντικού σκηνοθέτη.

Darling Lili (1970)

Η σταρ της ταινίας Darling Lili, Τζούλι Άντριους, παντρεύτηκε τον Έντουαρντς το 1969. Ενώ ορισμένοι κριτικοί, όπως ο Τζορτζ Μόρις, πίστευαν ότι η ταινία ήταν σημαντική ("συνθέτει κάθε σημαντικό θέμα του Έντουαρντς: την εξαφάνιση του ιπποτισμού και της τιμής, την αντίθεση μεταξύ φαινομένων και πραγματικότητας και τη συναισθηματική, πνευματική, ηθική και ψυχολογική διαταραχή" σε έναν τέτοιο κόσμο, δεν συμφώνησαν όλοι. Ωστόσο, ο Έντουαρντς χρησιμοποίησε πολύπλοκες κινηματογραφικές τεχνικές, όπως ζουμ μακρινών λήψεων, παρακολούθηση και παραμόρφωση της εστίασης, με σπουδαίο αποτέλεσμα, αλλά η ταινία απέτυχε για τους περισσότερους κριτικούς και εμπορικά. Παρά το κόστος των 17 εκατομμυρίων δολαρίων, την είδαν λίγοι κινηματογραφόφιλοι και οι λίγοι που την είδαν δεν εντυπωσιάστηκαν. Η ταινία έφερε την Paramount Pictures «στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης» και έγινε παράδειγμα «υπερβολικής αυτοεκτίμησης» για τη δημιουργία ταινιών «που κατέστρεφαν το Χόλιγουντ».

Σειρά ταινιών Ο ροζ πάνθηρας

Ο Έντουαρντς σκηνοθέτησε επίσης τις περισσότερες ταινίες της κωμικής σειράς Ο ροζ πάνθηρας, με πρωταγωνιστή ως επί το πλείσον τον Πίτερ Σέλερς ως τον αδέξιο επιθεωρητή Κλουζό. Η σχέση μεταξύ του σκηνοθέτη και του πρωταγωνιστή θεωρήθηκε γόνιμη αλλά περίπλοκη με πολλές διαφωνίες κατά τη διάρκεια της παραγωγής. Σε διάφορες στιγμές της κινηματογραφικής τους σχέσης, "αποκήρυξε πολλές φορές τον Σέλερς" ως υποερβολικά δύσκολο για να σκηνοθετηθεί. Ωστόσο, στα τελευταία του χρόνια, παραδέχτηκε ότι η συνεργασία με τον Σέλερς ήταν συχνά ακαταμάχητη:
Κάναμε κλικ στην κωμωδία και ήμασταν τυχεροί που βρήκαμε ο ένας τον άλλον, γιατί είχαμε τόσο πολύ σεβασμό γι' αυτήν. Είχαμε επίσης τη δυνατότητα να επινοούμε αστεία πράγματα και καταστάσεις προς διερεύνηση. Αλλά σε εκείνη την διερεύνηση συχνά υπήρχαν διαφωνίες. Όμως δεν μπορούσα να αντισταθώ σε εκείνες τις στιγμές. Αν με ρωτήσετε ποιος συνέβαλε περισσότερο σε αυτά τα πράγματα, δεν θα μπορούσαν να συμβούν αν δεν συμμετείχαμε και οι δύο, παρόλο που αυτό δεν ήταν πάντα ευχάριστο.
Πέντε από αυτές τις ταινίες περιελάμβαναν πρωτότυπο υλικό των Έντουαρντς και Σέλερς. 

Αυτές οι ταινίες είναι  : Ο ροζ πάνθηρας (1963), Λαγωνικό 24 καρατίων (1964), Η επιστροφή του ροζ πάνθηρα (1975), Ο ροζ πάνθηρας ξαναχτυπά (1976) και Η εκδίκηση του ροζ πάνθηρα (1978). (Ο επιθεωρητής Κλουζό του 1968, η τρίτη ταινία της σειράς, γυρίστηκε χωρίς τη συμμετοχή του Έντουαρντς ή του Σέλερς). Οι ταινίες ήταν όλες εξαιρετικά κερδοφόρες: Η επιστροφή του ροζ πάνθηρα, για παράδειγμα, κόστισε μόλις 2,5 εκ. δολάρια, αλλά έκοψε εισιτήρια 100 εκ. δολαρίων, ενώ το Ο ροζ πάνθηρας ξαναχτυπά τα πήγε ακόμα καλύτερα.
Μετά το θάνατο του Σέλερς το 1980, ο Έντουαρντς σκηνοθέτησε τρεις ακόμη ταινίες Ροζ Πάνθηρα. Το Στα ίχνη του ροζ πάνθηρα (1982), που αποτελούνταν από αχρησιμοποίητο υλικό του Σέλερς από το Ο ροζ πάνθηρας ξαναχτυπά καθώς και από υλικό από προηγούμενες ταινίες. Το φάντασμα του ροζ πάνθηρα (1983) και το Ο γιος του ροζ πάνθηρα (1993) ήταν επόμενες προσπάθειες του Έντουαρντς να συνεχίσει τη σειρά χωρίς τον Σέλερς, αλλά και οι δύο ταινίες ήταν απογοητευτικές από πλευράς κριτικών και εισπράξεων. Ο Έντουαρντς αποσύρθηκε τελικά από την παραγωγή ταινιών δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία της ταινίας Ο γιος του ροζ πάνθηρα.
Εκτός από τις ταινίες Ροζ Πάνθηρα, ο Έντουαρντς σκηνοθέτησε τον Σέλερς στην κωμική ταινία Το πάρτι.

Βραβεία

Το 2004, ο Έντουαρντς έλαβε τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο των επιτευγμάτων του κατά τη διάρκεια της κινηματογραφικής του καριέρας.  Όπως αναφέρει το Entertainment Weekly: «Ο βραβευμένος με τιμητικό Όσκαρ Μπλέικ Έντουαρντς έκανε μια είσοδο αντάξια του Πίτερ Σέλερς σε μία από τις ταινίες του Ροζ Πάνθηρα του Έντουαρντς: Ένας κασκαντέρ που έμοιαζε εξαιρετικά με τον Έντουαρντς κινήθηκε με αμαξίδιο με ταχύτητα από το βάθρο και έπεσε πάνω σε έναν τοίχο. Όταν μπήκε ο ογδοντάχρονος σκηνοθέτης και ξεσκονίστηκε σαν να είχε τρακάρει, είπε στον παρουσιαστή Τζιμ Κάρεϊ, «"Μην αγγίζεις το Όσκαρ μου"».
Το 2002, ο Έντουαρντς έλαβε το βραβείο Laurel για τα κινηματογραφικά του επιτεύγματα από την Ένωση Συγγραφέων καθώς και το Special Edgar από τους Mystery Writers of America.
Το 2000, ο Έντουαρντς έλαβε το βραβείο Contribution to Cinematic Imagery από το την Ένωση Σκηνοθετών.
Το 1993, ο Έντουαρντς έλαβε το βραβείο Preston Sturges από το Σωματείο Σκηνοθετών και το Σωματείο Συγγραφέων από κοινού.
Το 1991, ο Έντουαρντς έλαβε ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ.
Το 1988, ο Έντουαρντς έλαβε το Βραβείο Creative Achievement από τα American Comedy Awards.
Το 1983, ο Έντουαρντς ήταν υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερου σεναρίου για το Βίκτωρ Βικτώρια καθώς και για καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και καλύτερου ξενόγλωσσου σεναρίου στη Γαλλία και την Ιταλία για την ίδια ταινία.
Μεταξύ 1962 και 1968, ο Έντουαρντς ήταν έξι φορές υποψήφιος για Golden Laurel ως καλύτερος σκηνοθέτης από τους Motion Picture Exhibitors.
Το 1963, ο Έντουαρντς ήταν υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα καλύτερου σκηνοθέτη για το Μέρες Κρασιού και Λουλουδιών.
Το 1962, ο Έντουαρντς ήταν υποψήφιος για τα εξαιρετικά του επίτευγματα από την Ένωση Σκηνοθετών για το Πρωινό στο Τίφανις.
Το 1959, ο Έντουαρντς ήταν υποψήφιος για δύο Έμμυ καλύτερου σκηνοθέτη και καλύτερου σεναρίου για το Πίτερ Γκαν.
Μεταξύ 1958 και 1983, ο Έντουαρντς ήταν οκτώ φορές υποψήφιος για το καλύτερο σενάριο της Ένωσης Συγγραφέων και κέρδισε δύο φορές, για το Ο ροζ πάνθηρας ξαναχτυπά και για το Βίκτωρ Βικτώρια.

Στιλ βωβού κινηματογράφου

Έχοντας μεγαλώσει στο Χόλιγουντ, ως θετός γιος διευθυντή παραγωγής στούντιο και θετός εγγονός σκηνοθέτη βωβών ταινιών, ο Έντουαρντς είχε παρακολουθήσει τις ταινίες των μεγάλων κωμικών της βωβής περιόδου, όπως οι Τσάρλι Τσάπλιν, Μπάστερ Κίτον, Χάρολντ Λόιντ και Χοντρός και Λιγνός. Αυτός και ο Σέλερς εκτιμούσαν και κατανοούσαν το στιλ της βωβής κωμωδίας και προσπαθούσαν να το αναδημιουργήσουν μαζί στο έργο τους. Μετά την τεράστια επιτυχία τους με τις δύο πρώτες ταινίες της σειράς Ροζ Πάνθηρας, οι οποίες προσαρμόστηκαν σε πολλές πτυχές των βωβών ταινιών, όπως π.χ. της φάρσας, προσπάθησαν να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο στην ταινία Το πάρτι (1968). Η ταινία έγινε αμέσως καλτ, και ορισμένοι κριτικοί και θαυμαστές την θεωρούν «αριστούργημα στο είδος της», αν και περιελάμβανε κάποιους ελάχιστους διαλόγους.

Ο Έντουαρντς παντρεύτηκε την πρώτη του γυναίκα, την ηθοποιό Πατρίσια Γουόκερ, το 1953 και χώρισαν το 1967. Οι Έντουαρντς και Γουόκερ απέκτησαν δύο παιδιά, την ηθοποιό Τζένιφερ Έντουαρντς και τον ηθοποιό-συγγραφέα-σκηνοθέτη Τζέφρι Έντουαρντς.  Η Γουόκερ εμφανίστηκε στην κωμωδία All Ashore (1953), στην οποία ο Έντουαρντς ήταν ένας από τους σεναριογράφους. Ο Έντουαρντς ονόμασε επίσης προς τιμήν της μία από τις εταιρείες παραγωγής ταινιών του, Patricia Productions, Incorporated.
Ο δεύτερος γάμος του Έντουαρντς, από το 1969 μέχρι τον θάνατό του, ήταν με την Τζούλι Άντριους. Έμειναν 41 χρόνια παντρεμένοι. Εκείνος έγινε πατριός της Έμα, κόρης της Άντριους από προηγούμενο γάμο. Στη δεκαετία του 1970, οι Έντουαρντς και Άντριους υιοθέτησαν δύο κορίτσια από το Βιετνάμ, την Έιμι Λι (αργότερα γνωστή ως Αμέλια) το 1974 και τη Τζοάνα Λιν το 1975.

Ο Έντουαρντς περιέγραψε τον δεκαπενταετή αγώνα του με το σύνδρομο χρόνιας κοπώσεως στο ντοκιμαντέρ Remember Me (2000).

Στις 15 Δεκεμβρίου 2010, ο Έντουαρντς πεθαίνει από επιπλοκές μιας πνευμονίας στο Κέντρο Υγείας Saint John στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας.  Η γυναίκα του και τα παιδιά του ήταν στο πλευρό του.

Ο Έντουαρντς θαυμάστηκε και επικρίθηκε πολύ ως σκηνοθέτης. Στους κριτικούς του αναφέρεται ο Αμερικανός σεναριογράφος Τζορτζ Μόρις:
Είναι δύσκολο για πολλούς κριτικούς να δεχτούν τον Μπλέικ Έντουαρντς ως κάτι περισσότερο από δημοφιλή διασκεδαστή. Οι επικριτές του Έντουαρντς αναγνωρίζουν την επίσημη ικανότητά του, αλλά εκφράζουν τη λύπη τους για την απουσία βάθους στις ταινίες του. Οι ταινίες του Έντουαρντς είναι λείες και γυαλιστερές, αλλά οι λαμπερές επιφάνειές τους αντικατοπτρίζουν με μεγάλη ακρίβεια τις επιφανειακές αξίες της σύγχρονης ζωής.
Άλλοι, ωστόσο, τον αναγνώρισαν περισσότερο για τα σημαντικά επιτεύγματά του σε διαφορετικές περιόδους της καριέρας του. Ο Βρετανός κριτικός κινηματογράφου Πίτερ Λόιντ, για παράδειγμα, περιέγραψε τον Έντουαρντς το 1971 ως "τον καλύτερο σκηνοθέτη που εργάζεται στον αμερικανικό εμπορικό κινηματογράφο αυτή τη στιγμή". Οι βιογράφοι του Έντουαρντς, Γουίλιαμ Λουρ και Πίτερ Λέμαν, σε μια συνέντευξη το 1974, τον αποκάλεσαν «τον καλύτερο Αμερικανό σκηνοθέτη που εργάζεται αυτήν την εποχή». Αναφέρονται ιδιαίτερα στον Κλουζό του Ροζ Πάνθηρα, που αναπτύχθηκε με τις κωμικές ικανότητες του Πίτερ Σέλερς ως χαρακτήρας «απόλυτα συνεπής» με την «παράλογη άποψή του για τον κόσμο, γιατί δεν έχει πίστη σε τίποτα και συνεχώς προσαρμόζεται». Ο κριτικός Στιούαρτ Μπάιρον ονομάζει τις δύο πρώτες του ταινίες στη σειρά Ροζ Πάνθηρας "δύο από τις καλύτερες κωμωδίες που έχει γυρίσει ποτέ Αμερικανός". Δημοσκοπήσεις που έγιναν τότε έδειξαν ότι το όνομά του, ως σκηνοθέτη, ήταν σπάνιο «εμπορεύσιμο αγαθό» στο Χόλιγουντ. Ο ίδιος ο Έντουαρντς περιέγραψε ένα από τα μυστικά της επιτυχίας στην κινηματογραφική βιομηχανία:
Για κάποιον που θέλει να ασκήσει την τέχνη του σε αυτή τη δουλειά, το μόνο που μπορεί να ελπίζει να κάνει, όπως λέει η ταινία Ροζ σκάνδαλα, είναι να παραμείνει σταθερός, να κάνει τους συμβιβασμούς που πρέπει και να ελπίζει ότι κάπου στην πορεία θα αποκτήσει μερικούς καλούς φίλους που καταλαβαίνουν. Και να κρατήσει τη μισή του συνείδηση. 

Φιλμογραφία

Σκηνοθεσία

Συγγραφέας-Σεναριογράφος

Ηθοποιός

Πηγή: Blake Edwards - IMDb 

Ο μαέστρος της φάρσας Μπλέικ Έντουαρντς

Ο σύγχρονος κινηματογραφικός μετρ της κωμωδίας!

Ο σκηνοθέτης που μας χάρισε τις κωμικοτραγικές περιπέτειες του επιθεωρητή Κλουζό στη σειρά ταινιών «Ροζ Πάνθηρας» αλλά και το διαβόητο «Πάρτι» φυσικά, μια από τις ξεκαρδιστικότερες κωμωδίες του παγκόσμιου σινεμά, δεν χρειάζεται περαιτέρω συστάσεις. Ο «άνθρωπος που τους έκανε όλους να γελούν», όπως έμεινε γνωστός στο Χόλιγουντ ο σκηνοθέτης που ήξερε πώς να προσφέρει απλόχερα γέλιο μέσω του χοντροκομμένου μπουρλέσκ, του παραληρηματικού σλάπστικ αλλά και του ραφινάτου σκρούμπολ, δημιούργησε τον θρύλο του «Ροζ Πάνθηρα», αλλά και μια σειρά ακόμα από ανάλαφρες κομεντί και τρυφερά μιούζικαλ, από τα οποία ξεχωρίζουν το «Βίκτορ Βικτόρια» και το «10» με το αλλοτινό sex symbol Μπο Ντέρεκ. Κι αν το μεγάλο φόρτε του ήταν η κωμωδία, ο ηθοποιός, σεναριογράφος, παραγωγός και σκηνοθέτης φυσικά Μπλέικ Έντουαρντς δεν περιορίστηκε εκεί, καθώς στη φαρέτρα του συναντάμε δραματικές ταινίες, όπως το κλασικό αριστούργημα «Πρόγευμα στο Τίφανις» με την Όντρεϊ Χέπμπορν και τις «Μέρες κρασιού και λουλουδιών», φιλμ-νουάρ και αστυνομικά, όπως το «Επιχείρηση Τρόμος», πολεμικές σάτιρες όπως το γνωστότατο «Τι έκανες στον πόλεμο μπαμπά;», γκανγκστερικές περιπέτειες («Και οι γκάνγκστερ είναι δειλοί»), ακόμα και γουέστερν, όπως τα «Δύο γεράκια»! Ο ακούραστος πραγματικά και πάντα χαμηλού προφίλ Έντουαρντς, ένας από τους σύγχρονους πρωτεργάτες της κωμωδίας, δεν βρήκε κινηματογραφικά τη δικαίωση που του άξιζε, καθώς τον ξεχνούσαν συνήθως στις βραβεύσεις και τα φεστιβάλ, αν και η μεγαλύτερη δικαίωσή του θα ερχόταν από το παγκόσμιο κινηματογραφόφιλο κοινό που συνεχίζει να σκάει στα γέλια με τη δουλειά του. Κι αν η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου θυμήθηκε να τον τιμήσει όψιμα, με ένα Όσκαρ παρηγοριάς για τη συνολική προσφορά του το 2004, όντας πια σε ηλικία 82 ετών, ο κόσμος τον είχε ήδη τιμήσει δεκαετίες πριν, συρρέοντας μαζικά στις σκοτεινές αίθουσες για να απολαύσει τον ηθοποιό-φετίχ του Πίτερ Σέλερς στις θεότρελες ταινίες που σκάρωναν μαζί… Πρώτα χρόνια
Ο Ουίλιαμ Μπλέικ Κραμπ γεννιέται στις 26 Ιουλίου 1922 στην Τούλσα της Οκλαχόμα ως εγγονός του Γκόρντον Έντουαρντς, γνωστού αμερικανού σκηνοθέτη της βωβής εποχής, έτρεχε λοιπόν στις φλέβες του το σινεμά. Οι γονείς του σύντομα θα πάρουν διαζύγιο (όταν ο πιτσιρικάς ήταν 4 ετών) και ο πατριός του, Τζακ ΜακΈντουαρντς, θα ασχοληθεί με την παραγωγή ταινιών όταν θα μεταφέρει τη νέα του φαμίλια στο Λος Άντζελες. Από τον νέο του μπαμπά πήρε ο Μπλέικ το επίθετό του. Όλα λοιπόν έδειχναν κινηματογράφο για το νεαρό αγόρι, με την καριέρα στο σινεμά να είναι λίγο-πολύ προδιαγεγραμμένη για τον ίδιο. Ολοκληρώνοντας λοιπόν τις σχολικές του υποχρεώσεις στο Λος Άντζελες και έχοντας περάσει μεγάλο μέρος της παιδικής ηλικίας του στα κινηματογραφικά πλατό, αναζήτησε καριέρα ηθοποιού στο Χόλιγουντ, καταμεσής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αφού υπηρέτησε και τη θητεία του στην Αμερικανική Ακτοφυλακή, όπου τραυματίστηκε σοβαρά στην πλάτη, άρχισε να παίζει δειλά-δειλά σε ταινίες, γράφοντας ταυτοχρόνως τα δικά του σενάρια: μεταξύ 1942-1948, πήρε μέρος σε καμιά 20αριά ταινίες, ερχόμενος σε επαφή με τη δουλειά των μετρ του Χόλιγουντ, όπως του Τζον Φορντ, του Ότο Πρέμινγκερ και του Γουίλιαμ Γουάιλερ. Η σεναριακή δουλειά του βρήκε αμέσως τη θέση της στην αμερικανική τηλεόραση, με τον ίδιο να υπογράφει την πλοκή σε διάφορες πετυχημένες τηλεοπτικές σειρές, όπως το «Four Star Theatre» (1952-1954) και το «The Atomic Kid» (1954), αλλά και να σκαρώνει μπόλικους χαρακτήρες για τη δημοφιλέστατη εκπομπή του Μίκι Ρούνεϊ «The Mickey Rooney Show» (1954-55). Ήταν πια ένα αναγνωρίσιμο όνομα στον χώρο του σεναρίου… 

Κινηματογραφική εμπλοκή
Συνεχίζοντας πάντα να δημιουργεί σενάρια για τηλεόραση και ραδιόφωνο, ο Μπλέικ Έντουαρντς μεταπήδησε στη σκηνοθετική καρέκλα με low budget φιλμ δικών του σεναρίων ήδη από το 1955. Η πρώτη μεγάλης παραγωγής ταινία που θα υπογράψει σκηνοθετικά έμελλε να έρθει το 1959, στο «Operation Petticoat», με πρωταγωνιστές τους Κάρι Γκραντ και Τόνι Κέρτις. Το φιλμ έσπασε τα ταμεία της εποχής και έκανε τον Έντουαρντς φίρμα στο Χόλιγουντ! Την επιτυχία της ταινίας εξαργύρωσε ο Έντουαρντς εξασφαλίζοντας τον σκηνοθετικό ρόλο στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Τρούμαν Καπότε «Breakfast at Tiffany’s» (1961), με την αξέχαστη Όντρεϊ Χέπμπορν.

Η κινηματογραφική τους συνεργασία που έμεινε κλασική… Αφού λοιπόν υπέγραψε άλλη μια κολοσσιαία εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία, σειρά είχε κατόπιν το σκοτεινό ψυχολογικό μελόδραμα «Days of Wine and Roses» (1962) με τον Τζακ Λέμον στον ρόλο του αλκοολικού, ταινία που θα κάνει τον Έντουαρντς σταθερή αναφορά των κινηματογραφικών στούντιο του Χόλιγουντ. Κανείς δεν μπορούσε να του πει πια «όχι»! Το επόμενο αξιοσημείωτο φιλμ του ήρθε το 1969: στο «Darling Lili» πρωταγωνίστησε η δεύτερη τελικά σύζυγός του και μούσα της υπόλοιπης ζωής του, η σπουδαία βρετανή ηθοποιός Τζούλι Άντριους, την οποία ο Μπλέικ γνώρισε στα γυρίσματα του παραγνωρισμένου κομψοτεχνήματός του.
Παρά το γεγονός ότι η ταινία πάτωσε εισπρακτικά, ο καλλιτεχνικός της θρίαμβος αναγνωρίζεται σήμερα από την κινηματογραφική κριτική. Γέννηση του «Ροζ Πάνθηρα» και άλλες επιτυχίες
Ήταν η ευτυχής συνεργασία του Μπλέικ Έντουαρντς, του βρετανού ηθοποιού Πίτερ Σέλερς και του συνθέτη-σταθερού συνεργάτη του Έντουαρντς, Χένρι Μαντσίνι, που γέννησε την ανάρπαστη σειρά ταινιών με τον γκαφατζή επιθεωρητή Κλουζό, που τόσο γέλιο χάρισε στα πέρατα της οικουμένης! Το «The Pink Panther» (1963) ήταν η πρώτη γνωριμία του πλανήτη με τον ιδιαίτερο αστυνομικό επιθεωρητή και τον ανατολίτη βοηθό του», η ταινία που περιέχει όλους τους σπόρους για τις κατοπινές θεότρελες περιπέτειες που θα σκάρωνε το κωμικό κινηματογραφικό δίδυμο Έντουαρντς-Σέλερς! Η συνεργασία των δυο τους βέβαια μόνο ρόδινη δεν υπήρξε, με τους συχνούς τσακωμούς τους να μένουν θρυλικοί στο Χόλιγουντ! Ο Έντουαρντς μάλιστα σχολίασε αργότερα τη συνεργασία του με τον παροιμιωδώς δύσκολο βρετανό ηθοποιό ως εξής: «Ο Σέλερς είχε βαρεθεί τον ρόλο του επιθεωρητή Κλουζό στις ταινίες “Ροζ Πάνθηρας”, με αποτέλεσμα να γίνεται οξύθυμος και αντιεπαγγελματικός».
Όσο δύσκολη κι αν ήταν η συνεργασία, απέδωσε 6 ταινίες του «Ροζ Πάνθηρα», με ή χωρίς τον Πίτερ Σέλερς, αφού ο δαιμόνιος σκηνοθέτης κατάφερε να σκαρώσει άλλες δύο ταινίες με τον κωμικό επιθεωρητή παρά τον θάνατο του πρωταγωνιστή του(!), με αχρησιμοποίητο υλικό από τις προηγούμενες συνεργασίες τους.
Και βέβαια το 1968 ήρθε το μοναδικό «Πάρτι», μια ταινία που εξασφάλισε στο δίδυμο την κωμική κινηματογραφική αθανασία!

 Κατοπινές δουλειές και προσωπική ζωή
Στο τέλος της δεκαετίας του 1960, η εισπρακτική αποτυχία των ταινιών του ανάγκασε τον Έντουαρντς σε αυτοεξορία. Απηυδισμένος με το χολιγουντιανό κύκλωμα, πήρε τη σύζυγό του και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επόμενης δεκαετίας στην Ευρώπη, κυρίως στην Ελβετία και το Λονδίνο. Δεν είχε πει όμως την τελευταία του λέξη, καθώς θα ξαναγύριζε στο Λος Άντζελες για να επιστρέψει στα θρυλικά χρονικά του «Ροζ Πάνθηρα», σκαρώνοντας 3 ακόμα ταινίες με τον αγαπημένο επιθεωρητή μεταξύ 1975-1978 και χαρίζοντάς μας μερικές ακόμα μεγάλες ταινίες.
Στον «Άντρα που αγαπούσε τις γυναίκες» (1983) με τον Μπαρτ Ρέινολντς και το «S.O.B.» (1981) συναντάμε όλη του την κωμική γκάμα, από το χοντροκομμένο αστείο μέχρι και τη ραφινάτη σάτιρα. Και βέβαια είχε προηγηθεί το 1979 το αξέχαστο «10», με τον μικροσκοπικό Ντάντλεϊ Μουρ και τη σεξοβόμβα Μπο Ντέρεκ. Παρά τις σποραδικές επιτυχίες των νέων του φιλμ, ο Μπλέικ Έντουαρντς ήταν πια απόβλητος της αμερικανικής κινηματογραφίας και δούλευε στο περιθώριο του Χόλιγουντ. Χτυπημένος από χρόνια κατάθλιψη για τον τρόπο που του είχε συμπεριφερθεί η εθνική κινηματογραφία των ΗΠΑ, κατάφερε να αφήσει φιλμογραφία ζηλευτή: από το 1955 που κάθισε για πρώτη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη με τη χαμηλού προϋπολογισμού ταινία «Bring Your Smile Along» μέχρι τον «Γιο του Ροζ Πάνθηρα» το 1993, ο Έντουαρντς ολοκλήρωσε 39 ταινίες, μια σειρά από φιλμ που τα έχουν όλα: από καλλιτεχνικές δάφνες και εισπρακτικές επιτυχίες μέχρι ασύλληπτες ταμειακά αποτυχίες και ταινίες για κλάματα!

Από το 2000 ο ακούραστος Έντουαρντς έκοψε ρυθμούς, καθώς πάλευε με πολλά προβλήματα υγείας, έχοντας πάντα στο πλευρό του την παντοτινή του αγάπη Τζούλι Άντριους. Τελευταία του δουλειά ήταν το 2009, στον καινούριο «Ροζ Πάνθηρα 2», όπου έγραψε τους χαρακτήρες.
Ο σκηνοθέτης παντρεύτηκε το 1953 την ηθοποιό Patricia Walker, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά πριν το διαζύγιό τους το 1967. Δύο χρόνια αργότερα παντρεύτηκε τη διαχρονική του μούσα, με την οποία υιοθέτησαν δύο παιδιά από το πολύπαθο Βιετνάμ το 1970, ορφανά από τον πόλεμο.
Η Άντριους τον συνόδευσε σε πολλές κινηματογραφικές δουλειές του, όπως το περίφημο «Βίκτορ Βικτόρια»…  Ο Μπλέικ Έντουαρντς έφυγε από τη ζωή παραγνωρισμένος και ξεχασμένος από το Χόλιγουντ στις 15 Δεκεμβρίου 2010, από επιπλοκές πνευμονίας. Στο πλευρό του ήταν η σύζυγός του και τα πέντε παιδιά του…

Πηγή: Ο μαέστρος της φάρσας Μπλέικ Έντουαρντς - Newsbeast